کد مطلب:122833 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:275
در ولادت با سعادت حضرت امام حسن
مشهور آنست كه ولادت حضرت امام حسن علیه السلام در شب سه شنبه نیمه ی ماه مبارك رمضان سالم سوم هجرت واقع شد و بعضی سال دوم گفته اند. اسم شریف آن حضرت حسن بود و در توریه شبر است، زیرا كه شبر در لغت عبری حسن است و نام پسر بزرگ هارون نیز شبر بود كنیت آن حضرت ابومحمداست، و القاب آن بزرگوار: سید و سبط و امین و حجت و بر و نقی و زكی و مجتبی وزاهد وارد شده است. و ابن بابویه به سندهای معتبر از حضرت امام زین العابدین علیه السلام روایت كرده است كه چون امام حسن علیه السلام متولد شد حضرت فاطمه علیهاالسلام به حضرت امیر علیه السلام گفت كه او را نامی می بگذار گفت سبقت نمی گیرم در نام او بر حضرت رسالت صلی الله علیه و آله پس او را در جامه زردی پیچیدند به خدمت حضرت رسول صلی الله علیه و آله آوردند. آنحضرت فرمود مگر من شما را نهی نكردم كه در جامه زرد نپیچید او را؟ پس آن جامه ی زرد را انداخت و آنحضرت را در جامه سفیدی پیچید. و به روایت دیگر زبان خود را در دهان حضرت كرد و زبان آنحضرت را می مكید پس از امیرالمؤمنین علیه السلام پرسید كه او را نامی گذاشته ای؟ آن حضرت فرمود كه برتو سبقت نخواهم گرفت درنام، حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود كه من نیز سبقت بر پروردگارخود نمی گیرم پس حق تعالی امر كرد به جبرئیل كه از برای محمد صلی الله علیه وآله پسری متولد شده است برو به سوی زمین سلام مرا به او برسان و تهنیت و مباركباد بگوی و بگو كه علی نسبت به تو به منزله ی هارون است به موسی پس اورا مسمی كن باسم پسر هارون. پس جبرئیل بر آن حضرت نازل شد و آن حضرت را مباركباد گفت و گفت كه حقتعالی فرموده كه این مولود را باسم پسر هارون نام كن حضرت فرمود كه اسم اوچه بوده؟ جبرئیل گفت اسم او شبر، آنحضرت فرمود كه لغت من عربی است.جبرئیل گفت: او را حسن نام كن پس او را حسن نام نهاد و چون امام حسین علیه السلام متولد شد حق تعالی به جبرئیل وحی كرد كه پسری از برای محمد صلی الله علیه و آله متولد شده است برو او را تهنیت و مباركباد بگو و بگو كه علی ازتو به منزله ی هارون است از موسی پس او را به نام پسر دیگر هارون مسمی گردان. چون جبرئیل نازل شد بعد از تهنیت پیغام ملك علام را به حضرت خیر الانام علیه وعلی آله آلاف التحیه والسلام رسانید حضرت فرمود كه نام آن پسر چه بود؟ جبرئیل گفت: شبیر حضرت فرمود: زبان من عربی است جبرئیل گفت: او را حسین نام كن كه به معنی شبیر است پس او را حسین نام كرد. و شیخ جلیل علی بن عیسی اربلی ره در كشف الغمه روایت كرده است كه رنگ مبارك جناب امام حسن علیه السلام سرخ و سفید بود و دیده های مباركش گشاده و بسیار سیاه بود و خد مباركش هموار بود و برآمده نبود و خط موی باریكی در میان شكم آن حضرت بود و ریش مباركش انبوه بود و موی سر خود را بلند می گذاشت و گردن آن حضرت در نور و صفا مانند نقره ی صیقل زده بود وسرهای استخوان آن حضرت درشت بود و میان دوشهایش گشاده بود و میانه بالابود و از همه مردم خوشروتر بود و خضاب بسیاهی می كرد و موهایش مجعد و بدن شریفش در نهایت لطافت بود. و ایضا از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام روایت كرده است كه جناب امام حسن علیه السلام از سر تا به سینه به حضرت رسالت شبیه تر بود از سایر مردم و جناب امام حسین علیه السلام در سایر بدن به آن حضرت شبیه تر بود و ثقه الاسلام كلینی ره به سند معتبر از حسین بن خالد روایت كرده است كه گفت: از حضرت امام رضا علیه السلام پرسیدم كه در چه وقت برای مولود مبارك باد باید گفت؟حضرت فرمود: چون امام حسن علیه السلام متولد شد جبرئیل برای تهنیت در روزهفتم نازل شد و امر كرد آن حضرت را كه او را نام و كنیت بگذارد و سرش را بتراشد و عقیقه از برای او بكشد و گوشش را سوراخ كند و در وقتی كه امام حسین علیهالسلام متولد شد جبرئیل نیز نازل شد و به اینها امر كرد آن حضرت به عمل آورد وفرمود كه دو گیسو گذاشتند ایشان را در جانب چپ سر و سوراخ كردند گوش راست را در نرمه ی گوش و گوش چپ را در بالای گوش. و در روایت دیگر وارد شده است كه آن دو گیسو را در میان سر ایشان گذاشته بودندو این اصح است.